مشغول بودن معمولاً یک شکلی از تنبلی ذهنی است. تنبل فکر کردن و با تنبلی عمل کردن. بخاطر همین است که می‌گویند عاقلانه تر کار کنید نه سخت‌تر.
فقط کافی است که یک نگاه به اطرافتان بیندازید. آنها که از همه مشغول ترند بازده کمتری دارند.
افراد پرمشغله همیشه وقت کم می‌آورند. همیشه در تلاش برای رسیدن به سر کار، کنفرانس، کلاس آموزشی، جلسات کاری و موارد از این دست هستند. معمولاً کم پیش می‌آید که وقت کافی برای خانواده و دور هم بودن داشته باشند، حتی برای خوابیدن هم وقت ندارند.برنامه پر مشغله این افراد باعث میشود که احساس مهم بودن کنند اما این فقط یک توهم است.
راه درمان:
سرعتتان را کم‌تر کنید، نفس بکشید، تعهداتتان را مرور کنید و کارهای مهم را در ابتدای برنامه خود بیاورید. هر زمان فقط یک کار را انجام دهید. با جدیت کارهای بی اهمیت را کنار بگذارید
از همین حالا شروع کنید. هر دو ساعت یکبار یک وقفه کوتاه برای استراحت داشته باشید. و بعد تکرار کنید.
خودتان را از بی برنامگی و بی نظمی رها کنید تا متوجه شوید که چقدر وقت اضافه دارید...
مشغولیت به معنای مفید بودن نیست.
